kabuslar...

     hepimiz birşeyler saklıyoruz değil mi? uyanıp aynaya baktığımız andan itibaren, tek yaptığımız etrafımıza küçük yalanlar örmek. karnımızı içeri çekmek, saçlarımızı boyamak, nikah yüzüğümüzü saklamak.. peki neden? cezası ne? gerçeklerin sonuçları ne olabilir ki? "alt tarafı bir insanım" dersin ve herşey affedilmiş olur.  peki ya kaderin tuhaf cilvesi seni başka bir şeye çevirirse, diğerlerinden farklı bir şeye? yalnızlaşan bir şeye? o zaman seni kim affeder? 
George Gordon Byron, Prometheus hakkında şöyle yazmıştı "sonsuzluk senin sefil hediyendi ve sen onunla iyi baş ettin.. ve ölümünü zaferin yaptın."....

   
her insan karanlık tarafta bir kaç gece geçirir ve pişman olur. peki ya sadece karanlık taraftan ibaretsen? 
bizim gibiler de sizlerden farklı değiliz aslında sizinle aynı şeyleri istiyoruz: yaşamda, aşkta bir şans.. bu açıdan aynı bile sayılabiliriz. 
böylece biz de deneriz... çoğu zamanda başarısız oluruz doğru..
diğerlerinden farklıysan, 
üst insansan daha kötü sonuçlarla karşılaşırsın.. çok daha kötü...
siz kabuslarınızdan uyanırsınız...
biz uyanmayız...

Being Human