faust

ölümsüzlüğe alışınca duyarsızlaşıyorsunuz. sonsuzluk sizin. öyle ya da böyle ufak bir hata yapsanız kaç yazar? ama sonsuzluğun asıl olayı şudur: yaptığınız seçimler, kaybettiğiniz insanlar... hatalarınız kalıcıdır. ölerek hafızanızı silemezsiniz.
sonsuza dek yaşamanın size verdiği en harika ödülün size verdiği güç olduğunu düşünürsünüz. dokunulmazsınızdır.
güç avantajdır. bitmek bilmeyen günlerinizi katlanabilir hale getirir. ve dünyaya tek başınıza hükmetmek paha biçilmezdir..

FAUST.

İşte, ah! felsefe,


Hem hukuk, hem hekimlik,

Hem de ilâhiyat ne yazık

Okudum hepsini, hummalı hevesle!

Okudum da ne oldum, zavallı ahmak!

Hâlâ önceki çaylak;

Sanım master, hatta doktor,

Nerdeyse on yıl oluyor,

Aşağı yukarı eğip büküp,

Öğrencileri avutup eğitip -

Görüyorum ki, bilemeyiz hiçbir şey!

Bu da yakıyor yüreğimi epey.

Gerçi zekiyim bütün o boşboğazlardan,

Doktor, master, yazar ve papazlardan;

Ne vicdan azabı duyuyorum, ne kuşku,

Ne cehennem, ne şeytan korkusu -

Buna karşılık bütün sevincim bitti,

Aklım hiçbir şeye ermedi gitti,

Taslamıyorum, bir şey öğretebilirim diye,

İnsanları iyiye, doğruya yöneltebilirim diye.

Üstelik param pulum da yok,

Dünyanın şanı şöhreti bana tok.

İt bile istemez böyle yaşamak!